45 dakikadır laptopu 35 metre öteden kullandığım için belim ağrıdı. Bacaklarım tutuldu. Kollarım perişan. Niye peki bu vaziyette kullanıyorum?! Lima beyfendisi yüzünden. Buaralar takıntısı ben ve laptop arasında uyumak. Tamam evimiz bir saray değil ama Lima'nın uyuma alanı olmayacak kadar da küçük değil! Yanımda olmaz , ayak ucumda olmaz diğer oda da olmaz, diğer boş alanlarda olmaz. İla ki ben ve laptop arasında uyuma modu olacak. 😂😂 Her ne kadar şikayet etsem de aslında o kadar hoşuma gidiyor ki 😻💖 Lima 'nın sıcaklığını hissetmek , o gurul gurul çıkarttığı sesi duymak. 💖 Mutluluk hep bu kadar kolaymıydı? Yoksa o kadar zor zamanlar geçirdikten sonra her anı hissetmeye mi başladım? Son zamanlarda bu düşünceler arasındayım. Yaşamım o kadar zor ve acı verici zamanlar içersinde geçti ki. Bu dünyadan biran önce göç edip gitmek en büyük arzumdu. Yalnızlık , çaresizlik, acımasızca yaşanılan anlar. Belki de bu yüzden artık her anın kıymetini bilmeye ve yaşamaya başladım. Mutluluk kavramı benim için genişledi ve değişti. Lima'nın yanıma gelip uzanmasından tutun , bazen okula giderken yol üstünde gördüğüm açmış olan bir çiçek! Bazen yolda gördüğüm benim için çok yakışıklı bir adam , bazen de kahvenin mis gibi kokusu. Hiç mi üzüntülerim kalmadı dersiniz. Elbetteki hala üzüntülerim ve yaşanılan bazı olaylar ya da dostlarım ile konuşurken duyduklarım , onların yaşadıkları, kendi hayatımda olmasını istediklerim ama şuan için varolmayanlar. Üzüntülü anlar her daim benim ile. Ama 5 yıl önce başladığım kabullenme ve yeniden hayata başlama projem ile birlikte sanırım hayatı yeniden keşfediyor ve mutlu olabileceğim anları kaçırmamaya özen gösteriyorum. Gözyaşı dökmeyi hala beceremezsemde , bazı şeyleri hala kendi içimde yaşasam da , en kötü anımı güzellikleri bulmak için enerjiye dönüştürmeye çabalıyorum. İnsanların farkında olup kimseyi yargılamadan yaşamın farkında olmaya çalışıyorum. En önemlisi de kendimi "dileği " her ne olursa olsun dinlemeye çalışıyorum. Sanırım yaşanmışları kabullendikçe ve anları yakalamaya başladıkça "mutluluk" kelimesine ne kadar ağır bir yük yüklediğimi fark ediyorum. İnanın ki dünya çok büyük değil ve yaşam sonsuz değil. Biran önce kendinizi tanımaya başlayın. Ve mutlaka ama mutlaka "dilek liste" nizi yapın!
Hepinizi çok seviyorum 😘
deseo 소원 💖 *\(^o^)/* 💖
카톡:dilekfear
Twitter : @desewon
Instagram: deseowon
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder